Salmonelloza

Salmonelloza jest ważną chorobą bakteryjną u świń ze względu na zdolność do wywołania zatrucia pokarmowego u ludzi. Klinicznie salmonelloza objawia się jako biegunka, choroba ogólnoustrojowa lub zapalenie płuc.

Inne nazwy: salmonelloza

Więcej informacji o diagnostyce laboratoryjnej

Salmonella jest szeroko rozpowszechniona u ludzi i zwierząt. Spośród wielu serotypów Salmonelli (a jest ich ponad 2400), i te ważniejsze wywołują chorobę u świń: Salmonella Choleraesuis i Salmonella Typhimurium. S. Choleraesuis jest specyficznym serotypem przystosowanym do świń i może powodować poważne schorzenia u loch (gorączka, apatia, posocznica, zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowych, zapalenie stawów i biegunka), ale zwykle nie jest groźny dla ludzi. Najczęściej występującym serotypem u świń jest Salmonella Typhimurium, czasami związana z biegunką u młodych świń i jest powszechnym źródłem zatrucia pokarmowego u ludzi. Świnie mogą być subklinicznymi nosicielami S. Choleraesuis przez dłuższy czas, ponieważ bakteria może przetrwać w węzłach chłonnych krezkowych, zlokalizowanych w jelitach. Wiele z tych nosicieli nie wydala bakterii w kale, chyba że znajdą się w stresujących warunkach. Niektóre świnie mogą wydalać bakterie w kale w sposób ciągły lub okresowy. Choroba zależy od szczepu i dawki, co oznacza, że ​​istnieje potrzeba stosunkowo dużej liczby bakterii do wywoływania objawów klinicznych.

Salmonelloza może wystąpić u świń w każdym wieku, ale najczęściej dotyka świń przeznaczonych na tucz od 8 tygodnia życia. Salmonella obecna w przewodzie pokarmowym świń może zanieczyścić tuszę podczas uboju, co stwarza potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzi.
 

Lochy

• Wysoka gorączka.
• Apatia
• Spadek apetytu.
• Zasinienie uszu, ryja i ogona (septicemia).
• Zapalenie płuc.
• Kaszel.
• Objawy nerwowe (rzadko).
• Cuchnąca biegunka, może być z domieszką krwi i śluzu.
• W ostrej fazie choroby może dojść do upadku.

Prosięta ssące

• Ze względu na odporność matczyną pozyskaną wraz z siarą, choroba u prosiąt ssących występuje bardzo rzadko.

Prosięta odsadzone i tuczniki

• Takie same objawy jak u loch.

• Złe warunki higieniczne.
• Stłoczenie zwierząt.
• Stres związany z przemieszczaniem i mieszaniem zwierząt.
• Brak zasady całe pomieszczenie puste- całe pomieszczenie pełne.
• Zanieczyszczone obuwie i ubranie.
• Transmisja mechaniczna przez kał i przenoszenie materiału zakaźnego.
• Owady, muchy.
• Pasza zanieczyszczona przez ptactwo, myszy i szczury.
• Zanieczyszczenie składników paszy (zwłaszcza tłuszcz zwierzęcy).

Więcej informacji o diagnostyce laboratoryjnej

• Objawy kliniczne (mogą być podobne do pomoru klasycznego i innych septicemii).
• Sekcja (Obrzęk śródmiąższowy, zastój krwi w wątrobie, śledzionie i węzłach chłonnych w obrębie jamy brzusznej).
• Posiew (narządy, kał krew).
• PCR.
• Serologia..
• Ważne jest serotypowanie izolatu

• Zwiększenie higieny poprzez dokładniejsze mycie i dezynfekcję (choroba zależy od dawki patogenu)
• Całe puste- całe pełne.
•  Kupno zwierząt (również remontowych z ferm ujemnych).
• Szczepionki mogą być bardzo skuteczne (i dają częściową ochronę krzyżową między S. Choleraesuis i Typhimurium)
• Antybiotyki kontrolują przebieg choroby ale nie eliminują patogenu.
• Nie stosować tłuszczów zwierzęcych w paszy.
• Kontrola gryzoni.