0
Celem tego badania było określenie, czy śródmaciczna transmisja PCV-2, a następnie zakażenie wirusem prosiąt, zależy od czasu zakażenia matki przed lub w czasie ciąży.
Kontrolę negatywną stanowiły cztery samice. Dziesięć loch, wolnych od PCV, zakażono wirusem donosowo w dniach -65, -35, 0, 35, 62 lub 91 w odniesieniu do początku ciąży. Lochy zostały poddane eutanazji na kilka dni przed porodem w celu wykonania histerektomii. Wszystkie płody zostały oznaczone i poddane eutanazji. Badano ilość genomu wirusa PCV-2 w surowicy krwi i narządach, oceniano także poziom przeciwciał. Badanie zostało przeprowadzone według zgodnie z regulacjami UE w zakresie doświadczeń na zwierzętach.
Wszystkie zakażone lochy stały się wiremiczne i uległy serokonwersji. Wszystkie prosięta pochodzące od zakażonych loch były seronegatywne. Wszystkie prosięta od macior zainfekowanych na +35 dni, przed wytworzeniem się immunokompetencji płodów, były ujemne w badaniu na obecność PCV-2. Kilka prosiąt pochodzących od macior zakażonych w dniach -65, -35, +62 i +91 miały niewielką liczbę genomu wirusa w narządach. Umiarkowane do wysokich ilości genomu wirusa wykryto w narządach ośmiu seronegatywnych prosiąt pochodzących od loch zakażonych w dniach -35, 0 i 62.
Podsumowując, łożyskowa transmisja PCV-2 od nie uodpornionej lochy do płodów może nastąpić w przypadku zakażenia przed ciążą lub po 62 dniach ciąży.
B. Grasland, R. Cariolet, L. Bigault, C. Bernard, A.-C. Nignol-Hernandez, L. Gourves, A. Keranflec’h, A. Jestin, N. Rose. Transmission placentaire du circovirus porcin de type 2 (PCV-2). 46èmes Journées de la Recherche Porcine.