Mycoplasma hyopneumoniae wywołuje enzootyczne zapalenie płuc i jest jednym z czynników etiologicznych zespołu chorobowego układu oddechowego świń; w związku z tym poszukuje się nowym możliwości, które pozwolą kontrolować zakażenie tym patogenem. W badaniu określano minimalne stężenie hamujące (MIC) i minimalne stężenie bakteriobójcze dla tylwalozyny i 19 innych leków przeciwbakteryjnych, na 20 szczepach terenowych M. hyopneumoniae pochodzących z Hiszpanii.
Wartości MIC50 i MIC90 dla tylwalozyny wynosiły 0,016 i 0,06 ng / ml, co spowodowało, że była drugim najskuteczniejszym z analizowanych antybiotyków po walnemulinie. Tiamulina, tylozyna i linkomycyna miały również niskie wartości MIC50 i MIC90 dla 20 izolatów polowych (0.06-0.25 g / ml). Jednak zaobserwowano oporność na tylozynę i spiramycynę, który podobnie jak tylwalozyna, są makrolidami. Dla cyprofloksacyny i enrofloksacyny wartości MIC50 i MIC90 były w zakresie od 0,125 do 1 g / ml; dla oksytetracykliny było to 2 do 4 | ig / ml. Ponadto tylwalozyna i walnemulina wykazały największe działania bakteriobójcze.
Podsumowując, makrolid tylwalozyna i pleuromutylina walnemulina wykazywały największe działanie przeciwbakteryjne in vitro wobec izolatów M. hyopneumoniae w porównaniu do innych badanych antybiotyków.
M. M. Tavío, C. Poveda, P. Assunção, A. S. Ramírez, and J. B. Poveda. In vitro activity of tylvalosin against Spanish field strains of Mycoplasma hyopneumoniae. Veterinary Record 2014;175:539 doi:10.1136/vr.102458