0
Obgryzanie ogonów jest ważnym problemem w zakresie dobrostanu zwierząt w sektorze trzody chlewnej. Badania zidentyfikowały różne czynniki ryzyka, które mogą prowadzić do incydentów pogryzienia i zaproponowały środki łagodzące. Badanie to koncentrowało się na następujących siedmiu kluczowych środkach, które zostały zidentyfikowane jako mające wpływ na ryzyko uszkodzeń spowodowanych przez gryzienie ogonów: poprawa dostarczania słomy, wentylacja pomieszczeń, genetyka, gęstość obsady, zdrowie stada, dostarczanie elementów wzbogacających środowisko i przyjmowanie systemów wczesnego odsadzania. Celem pracy było zbadanie, czy te wybrane środki mające na celu zmniejszenie ryzyka uszkodzeń spowodowanych gryzieniem ogonów w tuczu świń są opłacalne. Problem został przeanalizowany, po pierwsze, podsumowując najbardziej perspektywiczne interwencje, ich koszty i oczekiwany wpływ na występowanie uszkodzeń związanych z gryzieniem ogonów, po drugie, stosując stochastyczny model bioekonomiczny do symulacji zwrotu finansowego na jednostkę powierzchni świń i na świnię na różnych poziomach częstości występowania zmian związanych z gryzieniem ogonów, a po trzecie, przyglądając się, jak duża redukcja zmian związanych z gryzieniem ogonów byłaby potrzebna na różnych poziomach początkowej częstości występowania zmian w celu pokrycia kosztów interwencji. W modelu uwzględniono zmiany przy gryzieniu ogonów o nasileniu, które wymagałoby podjęcia działań (leków, hospitalizacji świni lub innej opieki lub podjęcia środków zapobiegawczych) przez producenta świń. Wyniki dostarczają wskazówek dotyczących oczekiwanych korzyści i kosztów badanych interwencji.
Zgodnie z wynikami, jeśli średnia częstość występowania zmian związanych z gryzieniem ogonów wynosi 10%, koszty tego szkodliwego zachowania mogą wynieść nawet 2,3 euro na ubitą świnię (~1,6% wartości tuszy). Środki, które uznano za najtańsze w zastosowaniu, takie jak punktowe dostarczanie obiektów wzbogacających środowisko, lub zapewniały szersze korzyści produkcyjne, takie jak poprawa wentylacji i zdrowia stada, stały się opłacalne przy niższym poziomie skuteczności niż środki uznane za najbardziej kosztowne w zastosowaniu (np. zapewnienie słomy, zwiększona przestrzeń, zautomatyzowane systemy wczesnego ostrzegania).
Środki, które uznano za najskuteczniejsze w zmniejszaniu ryzyka uszkodzeń spowodowanych gryzieniem ogonów, takie jak dostarczanie słomy, mogą być opłacalne w zapobieganiu gryzieniu ogonów, zwłaszcza gdy ryzyko gryzienia ogonów jest wysokie. Przy niższych poziomach ryzyka ważną rolę może odgrywać dostarczanie obiektów wzbogacających środowisko - manipulacyjnych i innych mniej kosztownych, ale stosunkowo skutecznych środków. Niezbędny jest jednak dobór środków odpowiednich do indywidualnego problemu gospodarstwa. Na przykład, jeśli zły stan zdrowia lub kojce bez obiektów manipulacyjnych powodują zwiększone ryzyko uszkodzeń spowodowanych gryzieniem ogonów, wówczas poprawa zarządzania zdrowiem lub wzbogacenie kojców może rozwiązać problem gryzienia ogonów w opłacalny sposób.
Niemi JK, Edwards SA, Papanastasiou DK, Piette D, Stygar AH, Wallenbeck A, Valros A. Cost-Effectiveness Analysis of Seven Measures to Reduce Tail Biting Lesions in Fattening Pigs. Frontiers in Veterinary Science. 2021; 8:1020. https://doi.org/10.3389/fvets.2021.682330
