0
Globalne pojawienie się i ponowne pojawienie się wirusa epidemicznej biegunki świń (PEDV), alfakoronawirusa, który wywołuje wysoce zakaźną chorobę przewodu pokarmowego, doprowadziło do wielu badań dotyczących jego zmienności. Celem tego badania było scharakteryzowanie zakażenia świń odsadzonych koronawirusem jelitowym świń (SeCoV) - chimerycznym wirusem powstałym najprawdopodobniej w wyniku rekombinacji pomiędzy PEDV i wirusem zakaźnego zapalenia żołądka i jelit, lub jego mutantem , oraz dwoma wariantami PEDV G1b, w tym niedawno opisanym rekombinowanym PEDV-SeCoV (rPEDV-SeCoV), jak również w celu określenia stopnia ochrony krzyżowej uzyskanej przeciwko rPEDV-SeCoV. W tym celu podzielono losowo na cztery grupy czterdzieści osiem 4-tygodniowych prosiąt odsadzonych, po 12 zwierząt. Prosiętom w grupach B, C i D został doustnie podany wariant PEDV (B i D) lub SeCoV (C), podczas gdy prosiętom w grupie A zostało podane placebo i były utrzymywane jako kontrole. W 20 dniu po zakażeniu wszystkie grupy zostały poddane ekspozycji na rPEDV-SeCoV; w ten sposób grupa D została poddana homologicznemu re-challenge, grupy B i C heterologicznemu re-challenge (odpowiednio PEDV/rPEDV-SeCoV i SeCoV/rPEDV-SeCoV), a grupa A została pierwotnie zakażona (-/rPEDV-SeCoV). Monitorowano objawy kliniczne, wydalanie wirusa, zmiany mikroskopowe oraz specyficzne humoralne i komórkowe odpowiedzi immunologiczne (IgG, IgA, przeciwciała neutralizujące oraz komórki wydzielające IgA i IFN-γ).
Po pierwszym podaniu wszystkie trzy szczepy wirusa wywoływały nieodróżnialną, łagodną do umiarkowanej chorobę kliniczną z biegunką jako głównym objawem i zmianami polegającymi na skróceniu kosmków w jelicie cienkim. U świń z grupy D, którym ponownie podano szczepy, nie zaobserwowano żadnych objawów klinicznych ani zmian, a wydalanie wirusa wykryto tylko u jednego zwierzęcia. Fakt ten może być wyjaśniony przez znaczący wysoki poziom specyficznych dla rPEDV-SeCoV przeciwciał neutralizujących stwierdzony u tych świń przed ekspozycją na wirusa. W przeciwieństwie do tego, wcześniejsza ekspozycja na inny wariant PEDV G1b lub SeCoV zapewniała tylko częściową ochronę krzyżową, umożliwiając replikację rPEDV-SeCoV i wydalanie w kale.
Puente H, Díaz I, Arguello H, et al. Characterization and cross-protection of experimental infections with SeCoV and two PEDV variants. Authorea. 2022. DOI: 10.22541/au.165296578.86628515/v1
