0
Zaburzenia rozrodcze u loch występują najczęściej po odsadzeniu pierwszego miotu prosiąt. „Zespół drugiego miotu” (P2S) objawia się opóźnieniem rui, niepłodnością i rodzeniem się małych miotów. Celem badań była ocena występowania tych objawów i identyfikacja związanych z nim czynników ryzyka, indywidualnych i stadnych. Badania przeprowadzono na danych z 2008 roku (National Pig Management database) pochodzących z 842 stad i dotyczących 42000 loch po odsadzeniu pierwszego miotu. Zburzenia płodności, opóźnienie rui (>7 dni) i rodzenie się małych miotów (<11 sztuk w miocie) wystąpiło, u odpowiednio, 16, 13 i 19% loch. U 21% loch z ostatniej grupy wystąpiło silne zmniejszenie liczebności miotów (liczebność miotu zmniejszona o >20%). Na poziomie stada profile były scharakteryzowane przy użyciu wartości granicznej obliczonej na podstawie średnich parametrów wydajności loch w drugiej ciąży: płodność do pierwszej inseminacji <85%, zmniejszenie liczebności miotów ≥0,2, okres od odsadzenia do inseminacji >7 dni. Przynajmniej jeden z tych problemów wystąpił w 80% ferm, jeden lub dwa problemy łącznie (problemy z płodnością i/lub rują) obserwowano w 40% stad a pełny zespół w <10% stad.
Analiza zidentyfikowała czynniki związane z komponentami P2S na poziomie lochy: wydłużony okres między wprowadzeniem do stada a pierwszą inseminacją, płodność w pierwszym cyklu i liczebność pierwszego miotu, drugi miot urodzony w wyniku pierwszej inseminacji, pora roku pierwszego odsadzenia; i na poziomie stada: wielkość stada, zarządzanie grupami, wydajność w pierwszym cyklu, mieszanie miotów.
Badania wykazały, że P2S jest wciąż częstym problemem lecz o różnej manifestacji objawów. Ponieważ czynniki ryzyka mogą być różne dla różnych komponentów, profilaktyka może być skuteczniejsza po precyzyjnej identyfikacji profili P2S.
Boulot S. Després Y., Badouard B., Sallé E. Characterization of “second parity syndrome” profiles and associated risk factors in French sow herds. 4th European Symposium of Porcine Health Management, 2012.
