W badaniu sprawdzano związek pomiędzy długością życia, czasem od ostatniej inseminacji do uboju mierzonym w dniach (IL2C) z 7 różnymi klasami (przyczynami) wybrakowania; 1. Reprodukcyjna, 2. Produkcyjna, 3. Układu ruchu, 4. Związana z wypadkami, 5. Zaburzenia ogólne, 6. Okołoporodowa i 7. Nieustalona.
Generalnie, najczęstszą klasą była ta związana z reprodukcją (19%) i produkcją (50%). IL2C dla produkcji (146,3 ± 1,2) i reprodukcji (87,4 ± 1,9) były istotnie różne od siebie, ale także od układu ruchu(127,0 ± 3,6), i wypadków (120,1 ± 7,3), zaburzeń ogólnych (105,4 ± 5,5) i okołoporodowych (109,6 ± 5,7). Lochy, które zostały uśmiercone ze względów produkcyjnych miały istotnie najwyższą średnią liczbę przebytych porodów (4,6 ± 0,2) w porównaniu do wszystkich innych przyczyn uboju takich jak rozrodcze (3,1 ± 0,2), układu ruchu (2,3 ± 0,3), wypadków (2,9 ± 0,5), zaburzeń ogólnych (3,3 ± 0,4) i okołoporodowych (3,3 ± 0,4). Ponadto stwierdzono, że wiek (w dniach), liczba przebytych porodów i IL2C są cechami dziedzicznymi (odpowiednio 0,13 ± 0,05, 0,16 ± 0,05 i 0,10 ± 0,04). Korelacja genetyczna między liczbą przebytych porodów do uboju i IL2C nie była znacząco różna od 0 (-0.04 ± 0,28).
IL2C jest cechą dziedziczną i lochy, które są poddane ubojowi w klasie uboju z przyczyn produkcyjnych uzyskały średnio najwyższy wynik jeśli chodzi o liczbę przebytych porodów i miały najdłuższy IL2C. Badanie to wykazało, że potencjalnie można selekcjonować zwierzęta pod tym względem w porównaniu do loch poddawanych ubojowi z innych badanych przyczyn.
C.A. de Hollander, E.F. Knol, H.C.M. Heuven, E.M. van Grevenho. Interval from last insemination to culling: Culling reasons from practise and the correlation with longevity. Livestock Science. Volume 181, November 2015, Pages 25–30. doi:10.1016/j.livsci.2015.09.018