0
Długofalowym celem badań była identyfikacja czynników pozwalających na wczesne wykrycie przypadków gryzienia ogonów, przy użyciu rejestratorów elektronicznych karmideł. Badania opierały się na informacjach dotyczących dziennej częstotliwości korzystania z karmideł (DFV) i dziennego spożycia paszy (DFC) zapisywanych w elektronicznych karmidłach, pochodzących od 460 nie kastrowanych knurów z kojców gdzie występowały przypadki gryzienia ogonów (kojce TB, n=21) i kojców kontrolnych (kojce C, n=21), od 10 tygodnia przed, do 10 tygodnia po stwierdzeniu pierwszego przypadku gryzienia ogona w kojcu.
Wyniki wykazały niższe przeciętne DFV wśród świń z kojców TB w porównaniu do świń z kojców C, 6 do 9 tygodni przed wybuchem gryzienia ogonów (pierwsza interwencja związana ze zranieniem ogona: P ≤ 0.1, d.f. = 487) lecz wyższe DFV w przypadku ofiar gryzienia 2-5 tygodni przed początkiem wybuchu gryzienia w porównaniu do innych świń w kojcach TB i świń w kojcach C (P < 0.1, d.f. = 6500). Ofiary gryzienia wykazywały niższe DFC w czasie i po wybuchu [tygodnie 0 do 2 po wybuchu (P < 0.1, d.f. = 6500)].
Podsumowując, informacje z elektronicznych karmideł mogą być używane do monitoringu przypadków gryzienia ogonów u świń. Rzadsze korzystanie z karmideł obserwowane na poziomie grupy może pozwolić na przewidywanie przyszłych przypadków gryzienia w kojcu, nawet 9 tygodni przed obserwacją pierwszych przypadków zranienia ogona. Wyniki dostarczają kolejnych dowodów na to, że świnie z ranami ogonów spożywają mniej paszy.
Wallenbeck A. and L.J. Keeling. 2013. Using data from electronic feeders on visit frequency and feed consumption to indicate tail biting outbreaks in commercial pig production. J. Anim. Sci. Published online before print March 11, 2013, doi: 10.2527/jas.2012-5848
