Od 2011 do 2013 roku francuska sieć nadzoru nad wirusem influenzy świń (Résavip) przeprowadziła 629 wizytacji w 476 gospodarstwach w przypadkach oddechowych objawów grypopodobnych. Prawie 87% wizyt przeprowadzono w Bretanii, regionie, w którym znajduje się 60% populacji francuskiej trzody chlewnej, ale pobieranie próbek przeprowadzono w sumie 14 różnych regionach.
Pobrane wymazy z nosa pozwoliły na wykrycie wirusa influenzy typu A w 53,6% przypadków i identyfikację 257 szczepów wirusa. Pięćdziesiąt siedem procent wykrytych wirusów należało do europejskiej linii H1N1 "podobnej do wirusa grypy ptasiej (H1avN1)" i krążyły we wszystkich regionach skąd pobierano próbki. Reasortant "podobny do wirusa grypy ludzi H1N2" (H1huN2) stanowił 16,9% wykrytych wirusów, ale zidentyfikowano je tylko w zachodniej części kraju, gdzie zostały również zidentyfikowane niektóre reasortanty wirusy między H1avN1 i H1huN2. Mniej niż 1% przypadków okazał się być pandemicznym wirusem H1N1, w regionach o niskiej gęstości populacji świń. Zwierzęta objęte badaniem stanowiły zwierzęta przeznaczone na tucz, w każdym wieku, głównie ze stad typu "od porodu do końca tuczu". Przypadki influenzy świń były notowane przez cały rok, zwykle o średniej intensywności. Epidemiologicznie klasyczna forma dotyczyła świń we wszystkich etapach fizjologicznych, a przypadki nawracania zakażenia (prawie 40% przypadków) odnotowano preferencyjnie u zwierząt w okresie po odsadzeniu (mediana w wieku 8 tygodni).
Séverine Hervé, Emmanuel Garin, Nicolas Rose, Clara Marcé, Gaëlle Simon. Réseau national de surveillance des virus influenza chez le porc (Résavip) – Résultats des trois premières années de fonctionnement. Bulletin épidémiologique, santé animale et alimentation Nº 63.