Afrykański pomór świń (ASF) jest śmiertelną i wysoce zakaźną chorobą wirusową świń domowych i dzików, wymienioną jako choroba podlegająca zgłoszeniu do Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE). Pomimo ograniczonego zasięgu żywiciela i braku potencjału zoonotycznego, wpływ społeczno-ekonomiczny i środowiskowy ASF jest bardzo duży, stanowiąc poważne zagrożenie dla światowego przemysłu trzody chlewnej i wielu zaangażowanych stron. Obecnie dostępne są jedynie środki kontroli i eliminacji oparte głównie na wczesnym wykrywaniu i rygorystycznej polityki wygaszania, a jednak szybkie rozprzestrzenianie się choroby w nowych krajach, a także w nowych regionach w krajach już dotkniętych chorobą, pokazuje, że strategie te są niewystarczające.
W tym przeglądzie omawiamy podejścia do wakcynologii ASF, z naciskiem na postępy poczynione w ostatniej dekadzie, w tym rozwój szczepów z usuniętym genem wirulencji, takich jak bardzo obiecujący ASFV-G-ΔI177L/ΔLVR, który replikuje się wydajnie w stabilnej linii komórkowej nabłonka świń, oraz chroniący krzyżowo BA71ΔCD2, zdolny do stabilnego wzrostu w komercyjnej linii komórkowej COS-1, lub naturalnie atenuowany Lv17/WB/Rie1, który wykazuje dobrą ochronę u dzików.
Rozważamy również kluczowe ograniczenia związane ze zwiększeniem skali i komercjalizacją obiecujących żywych atenuowanych i opartych na wektorach wirusów szczepionek, a mianowicie ochrona krzyżowa, bezpieczeństwo, brak odpowiednich modeli zwierzęcych, zgodność ze szczepieniami dzikich zwierząt, dostępność uznanych i licencjonowanych linii komórkowych oraz strategię odróżniania zwierząt zakażonych od szczepionych (DIVA).
Urbano AC, Ferreira F. African swine fever control and prevention: an update on vaccine development. Emerging Microbes & Infections. 2022; 11(1): 2021-2033. DOI: 10.1080/22221751.2022.2108342