0
Uszkodzenia barku i kondycja loch w momencie odsadzenia mają zarówno przyczyny środowiskowe, jak i genetyczne. Cechy można oceniać na poziomie gospodarstwa, a po odnotowaniu cechy mogą zostać włączone do celu hodowlanego do zastosowania selekcji kierunkowej. Jednakże, w celu dalszego zwiększenia postępu genetycznego tych cech, korzystne jest opracowanie cech wskaźnikowych kandydatów do selekcji (knury lub loszki, jeszcze nie wykazujące samego fenotypu). Poprzednio zasugerowano, że morfologia łopatki i grzebień łopatki mogą być kluczowym czynnikiem u loch w rozwoju zmian barkowych. W tym badaniu opracowaliśmy 11 nowych cech opisujących morfologię łopatki na podstawie obrazów tomografii komputerowej knurów. Te cechy obejmują powierzchnię, długość, szerokość, wysokość i objętość łopatki, a także 6 cech uzyskanych z analizy głównych komponentów, opisujących 80% zmienności obserwowanej dla profilu łopatki.
Analizowane cechy mają odziedziczalność od średniej do wysokiej (h2 od 0,29 do 0,78, SE = 0,06), niskie do średnich korelacje genetyczne ze zmianami barkowymi (do 0,4, SE = 0,1) i stanem kondycji ciała przy odsadzeniu (do 0,25, SE = 0,1). Te nowe fenotypy mogą być rejestrowane automatycznie i dokładnie przed wyborem knurów AI.
Jeżeli odnotowane parametry są uwzględnione w wielozmiennowych modelach selekcji genetycznej, oczekuje się, że poprawi ona postęp genetyczny zmian barku i ocenę kondycji ciała przy odsadzeniu.
Ø Nordbø, L E Gangsei, T Aasmundstad, E Grindflek, J Kongsro; The genetic correlation between scapula shape and shoulder lesions in sows, Journal of Animal Science, Volume 96, Issue 4, 14 April 2018, Pages 1237–1245, https://doi.org/10.1093/jas/sky051