Przeprowadzone badania miały na celu ocenę ekonomicznych skutków PMWS i bezobjawowego zakażenia PCV2 (PCV2SI) w fermie świń oraz oszacowanie związanych z nimi kosztów całego przemysłu.
Model choroby opierał się na symulacji zmieniających się proporcji świń w grupie, ulegających infekcji PCV2, u których występował PMWS lub zakażenie bezobjawowe, w zależności od nasilenia przebiegu PMWS. Model wykorzystywał dane empiryczne z badań przeprowadzonych na poziomie fermy lub indywidualnym. Wyodrębniono sześć grup: zakażone świnie z PMWS, które padły (PMWS-D); zakażone świnie z PMWS, które wyzdrowiały (PMWS-R); zakażone bezobjawowo, które padły (PCV2-D); zakażone bezobjawowo, które osiągnęły wiek ubojowy (PCV2-S); zdrowe świnie (H-S); oraz zdrowe świnie, zakażone lub nie zakażone, które padły ze względów innych niż PCV2 (H-D).
Straty w odniesieniu do świń PMWS-D oszacowano na 82,7 GBP (80,0 to 84,4), świń PMWS-R na 27,2 GBP (16,2 do 23,4), świń PCV2-D 84,85 GBP (80.0 do 89.7), świń PCV2-S 13,9 GBP (3,72 do 25,8). Największy, negatywny wpływ ekonomiczny miały świnie zakażone bezobjawowo. Przy nasileniu objawów PMWS na poziomie 9 (8,5-9,5) fermy uzyskiwały ujemny wynik ekonomiczny. Ogólnie, koszty PMWS dla przemysłu brytyjskiego przed wprowadzeniem szczepień wynosiły 61,4 mln GBP rocznie (38,2-88,2). Zmienne mające największy wpływ na te straty to a) śmiertelność po odsadzeniu, b) ceny za kilogram tuszy i c) liczba prosiąt żywo urodzonych w przeliczeniu na lochę/rok.
Są to pierwsze badania wykorzystujące dane empiryczne do oszacowania kosztów PMWS i PCV2SI w fermach o różnym nasileniu objawów. Zastosowany model wykazał wysokie koszty PMWS jakie poniósł przemysł brytyjski w 2008 roku i podkreślił wagę, zwykle niedocenianych, zakażeń bezobjawowych PCV2.
P. Alarcon, J. Rushton, B. Wieland. Cost of post-weaning multi-systemic wasting syndrome and PCV2 subclinical infection – a stochastic economic model. IPVS, 2012.