0
W pracy przedstawiono wyniki programu badawczego mającego na celu: (1) ocenę sensoryczną mięsa pochodzącego od tuczników- samców niekastrowanych, (2) ocenę środków zapobiegawczych mających na celu zmniejszenie występowania zapachu płciowego (3) dokładności wykrywania zapachu płciowego i ( 4) związku między cechami charakterystycznymi zarządzania gospodarstwami a poziomami obskakiwania i agresywnego zachowania knurów.
Wykorzystując obserwacyjne i eksperymentalne dane zbierano w różnych segmentach łańcucha dostaw wieprzowiny oceniano konsumpcję mięsa z całych samców świń. Określono skuteczność środków profilaktycznych w celu zmniejszenia częstości występowania zapachu płciowego. Analizowano zależność między zarządzaniem fermą a częstością występowania zapachu płciowego, agresywnego zachowania, uszkodzeniami skóry i kulawiznami. Określono podobieństwo kolejności rangi pomiędzy postrzeganiem przez konsumentów zapachu a ocenami ludzkiego nosa, poziomem skatolu i androstenonu. Konsumenci oceniają mięso, które przeszło test wykrywania zapachu płciowego w porównaniu do mięsa pochodzącego od samic. Próbki mięsa, które nie przeszły tego testu, zostały ocenione mniej korzystnie.
Nacisk kładziony na to by zapach płciowy mięsa miał wpływ na wartość rozrodową w przypadku knurów, spowodował zmniejszenie częstości występowania zapachu płciowego o 40%. Poziom skatoli jest niższy w przypadku knurów karmionych za pomocą tradycyjnego, podłużnego koryta niż indywidualnego podajnika paszy. Niewiele miejsca do spożywania paszy, ograniczone karmienie, niski poziom aminokwasów w diecie, niewystarczająca ilość wody w systemie pitnym, choroby, suboptymalny klimat i strach przed ludźmi były związane z wyższym poziomem zachowań seksualnych i agresywnych, i większą ilością uszkodzeń skóry. Częściowo otwarta ściana kojca, czyste kojce i świnie, większe szczeliny w rusztach karmienie długim korytem i karmienie mokrymi produktami ubocznymi wiązało się z mniejszą częstością zachowań seksualnych i agresywnych, a także mniejszą liczbą uszkodzeń skóry. Utrzymywanie więcej niż 30 zwierząt w kojcu było związane z wyższym prawdopodobieństwem występowania wysokiego odsetka zapachu płciowego. Warunki higieniczne były związane z niższym odsetkiem zapachu płciowego.
Podsumowując, mięso z zapachem płciowym zostało uznane przez konsumentów za gorsze w porównaniu do mięsa pochodzącego od samic i mięsa wolnego od zapachu płciowego, co wskazuje na potrzebę wykrywania go na linii ubojowej. Dobór hodowlany (genetyczny) był skutecznym środkiem zapobiegawczym zapachu płciowego mięsa. Farmy z odpowiednim zarządzaniem, karmieniem i warunkami utrzymania świń mają niższe poziomy zachowań seksualnych i agresywnych. Ocena za pomocą ludzkiego nosa była lepszym wskaźnikiem predykcyjnym postrzegania mięsa wśród konsumentów, w porównaniu z oceną poziomów skatoli i androstenonu.
G.B.C. Backus, E. van den Broek, B. van der Fels, L. Heres, V.M. Immink, E.F. Knol, M. Kornelis, P.K. Mathur, C. van der Peet-Schwering, J.W. van Riel, H.M Snoek, A. de Smet. Evaluation of producing and marketing entire male pigs. NJAS - Wageningen Journal of Life Sciences. Volume 76, March 2016, Pages 29–41. https://doi.org/10.1016/j.njas.2015.11.002