0
Objawy kliniczne związane z zakażeniem wirusem epidemicznej biegunki świń (PEDV) są szeroko opisane w literaturze fachowej, jednak informacje na temat postaci endemicznej choroby są bardzo skąpe. W celu opisania przebiegu chronicznego zakażenie PEDV określono czas trwania siewstwa wirusa i wytwarzanie mechanizmów odpornościowych.
W dniu 0 (D0) zakażono młode tuczniki PEDV, a następnie zezwolono na 13 kontaktów ze zwierzętami. W dniu 7, wybrano 9 zakażonych świń (PG), przeniesiono do osobnego pomieszczenia i zezwolono na kontakt ze świnią sentinel (S1). Ten proces powtarzano co tydzień, z S2, S3 i S4. Zwierzęta PG były dodatnie w badaniu PCR na obecność PEDV w dniach D3-11, ale niektóre zwierzęta były dodatnie, z przerwami, do D42. Zwierzęta S1 i S2 były dodatnie w ciągu 24 godzin po kontakcie z PG. Przeciwciała udało się wykryć w D21 w przypadku wszystkich PG i 7 dni po kontakcie u S1 i S2. Świnie S3 i S4 były ujemne w badaniu PCR i na obecność przeciwciał. Aby ocenić rolę odporności, zakażono 5 świń naiwnych (N) i PG homologicznym wirusem w D49 (N/C, PG/C). Wszystkie świnie N/C uzyskały wynik dodatnie w badaniu PCR w dniu D52, a w dniu D62 dodatnie były 3/5 świń N/C. Wszystkie świnie PG/C były ujemne w badaniu PCR na obecność PEDV. W D63 wszystkie N/C uległy serokonwersji. Mimo tego, że RNA PEDV wykrywano u zwierząt do D422, siewstwo poziome wirusa następowało do 14016 dni po zakażeniu.
Homologiczne ponowne zakażenie 49 dni po pierwszej infekcji PEDV nie spowodowało reinfekcji u świń. Badanie wykazało potencajną przydatność szczepienia przeciwko PEDV.
Kimberly Crawford, Kelly Lager, Laura Miller, Tanja Opriessnig, Priscilla Gerber and Richard Hesse. Evaluation of porcine epidemic diarrhea virus transmission and the immune response in growing pigs. Veterinary Research 2015, 46:49 doi:10.1186/s13567-015-0180-5