0
W celu scharakteryzowania makroskopowych uszkodzeń racic loch, opisano zmiany histologiczne obserwowane w tworzywie i zbadano ich powiązania ze stopniem nasilenia uszkodzeń i porównano cechy morfometryczne rogu rureczkowego pomiędzy racicami, w zależności od nasilenia uszkodzeń.
Przebadano pod kątem uszkodzeń po jednej przedniej i jednej przeciwległej tylnej racicy od 74 loch poddanych ubojowi, z ego samego stada. Z każdej racicy pobierano i badano histologicznie próbki tkanek składających się z skóry właściwej i naskórka ze względu na zmiany sugerujące zapalenie blaszki wewnętrznej tworzywa kopytowego. Próbki z bocznych racic kończyn tylnych od 48 macior zostały zbadane morfometrycznie w celu oceny gęstości i wielkości rureczek.
Najczęstszymi zmianami były uszkodzenia zlokalizowane na piętkach, ścianie i linii białej, odpowiednio: 146 (49,3%), 94 (31,8%) i 81 (27,4%) spośród 296 badanych racic. Najczęściej odnotowywano hiperplazję, w 87 spośród 296 pazurów (29,4%) u 51 z 74 badanych loch (68,9%). Całkowita punktacja uszkodzeń racicy była wyższa (P <.001), gdy odnotowywano hiperplazję tworzywa, niż w przypadku, gdy nie odnotowano zmian histologicznych. Gęstość rogu rureczkowego była najmniejsza (P = 0,018), a wielkość była największa (P <0,0001) wśród zwierząt z ciężkimi uszkodzeniami ściany racicy, w porównaniu z tymi bez uszkodzeń ściany.
Zmiany histologiczne obserwowane w skórze właściwej i naskórku racic loch zostały opisane w przypadkach zapalenia tworzywa kopytowego u koni i bydła . Często zdarza się, że może dojść do takiego zapalenia u loch, powodując produkcję rogu o niskiej jakości.
Varagka N, Lisgara M, Skampardonis V, et al. Pathological evaluation of claw lesions in culled sows from a Greek herd. J Swine Health Prod. 2016;24(2):72–80.
