Haemophilus parasuis kolonizuje zdrowe świnie ale jest również czynnikiem etiologicznym choroby Glässera. Chorobotwórczość H. parasuis jest słabo opisana, a zapobieganie i kontrola choroby Glassera jest nadal trudne. Zrozumienie patogenności H. parasuis jest niezbędne dla określenia w jaki sposób ta bakteria wywołuje chorobę i lepszego odróżniania zjadliwych i niezjadliwych szczepów. Zakażenie H. parasuis wymaga adhezji i inwazji komórek gospodarza, oporności na fagocytozę przez makrofagi, odporność na dopełniacz w surowicy i wywoływanie stanu zapalnego.
Identyfikacja czynników wirulencji zaangażowanych w te mechanizmy została ograniczona przez trudności w produkcji mutantów H. parasuis. Ostatnie postępy w zrozumieniu patogenezy H. parasuis nastąpiły ze względu na produkcję mutantów delecyjnych, choć większość z potencjalnych czynników wirulencji opisanych dotychczas wymaga dalszej charakterystyki. Istnieją dane potwierdzające rolę w wirulencji H. parasuis lipooligosacharydu, kapsuły, białek porin, toksyn cytoletalnych i autotransporterów trimerycznych (VtaA).
Zjadliwe szczepy H. parasuis, które mogą wywołać chorobę Glassera, wymagają kombinacji pewnych czynników wirulencji, z których większość jest nadal nieznanych, a które pozwalają im namnażać się w płucach i rozprzestrzeniać się systemowo. Bakterie następnie replikową na powierzchniach surowiczych, powodując stan zapalny i uszkodzenie tkanek gospodarza. Identyfikacja istotnych czynników związanych z ucieczką od odpowiedzi układu odpornościowego gospodarza i inwazją systemową zapewni lepsze zrozumienie chorobotwórczości H. parasuis i racjonalne projektowanie skutecznych szczepionek. Ponadto poznanie czynników wirulencji H. parasuis znacznie poprawi rozpoznanie przez różnicowanie wirulentnych i niewirulentnych szczepów.
Aby wykazać konkretne role każdego białka w wirulencji H. parasuis potrzebne są dalsze badania. W szczególności należy poddać dalszej analizie rolę polisacharydów w celu określenia udziału kapsuły i biofilmów w patogenezie H. parasuis.
Costa-Hurtado M, Aragon V. Advances in the quest for virulence factors of Haemophilus parasuis. Vet J. 2013 Dec;198(3):571-6.