Bazując na ekspertyzie ASF, w tym badaniu zidentyfikowano strategie nadzoru i interwencji ASF, które są postrzegane jako najbardziej skuteczne, zapewniając najlepszy kompromis pomiędzy skutecznością i praktycznością.
Spośród 20 strategii nadzoru, które zostały zidentyfikowane, pasywny nadzór nad dzikami i okazjonalny nadzór w przypadku śmiertelności świń były uważane za najbardziej skuteczne strategie nadzoru nad kontrolą rozprzestrzeniania się wirusa ASF. Z kolei na Łotwie 96,9 procent (31 z 32) zakażonych ferm trzody chlewnej zostało wykryte poprzez bierny nadzór, w porównaniu z 2,1 proc które zostały wykryte przez aktywny nadzór (Oļševskis i inni 2016). Nadzór występowania choroby u dzików był uważany za bardzo ważną strategię ponieważ pierwsze przypadki ASF zgłaszane w krajach UE dotyczyły dzików (Estonia, Łotwa, Litwa i Polska) (Gavier i in 2015). Podobnie, na Łotwie 71,4 procent (175 z 245) przebadanych tusz padłych dzików było dodatnich dla zakażenia ASFV, w porównaniu z 1,5 procent (41 z 2.765) z upolowanych dzików (Oļševskis i inni 2016).
Spośród 22 strategii interwencyjnych, które zostały zidentyfikowane, ubój wszystkich zarażonych stad i zakaz przemieszczania zwierząt wobec sąsiednich stad uznano za najbardziej skuteczne strategie interwencyjne. Ograniczanie wypuszczania świń poza budynek gospodarski, zakaz skarmiania pomyjami, ograniczenie wejść dla odwiedzających gospodarstwa również są postrzegane jako optymalne strategie interwencyjne, prawdopodobnie dlatego, że stanowią one jedne z głównych przyczyn wybuchu ognisk na fermach trzody chlewnej. Na przykład, 42,9 procent (12 z 28) i 57,1 procent (16 z 28) z pierwotnych ognisk na Łotwie było związanych odpowiednio z kontaktem z dzikami i praktykami skarmiania pomyjami, natomiast 100,0 procent (4 z 4 ) ognisk wtórnych było związanych z wejściem osób postronnych, które wcześniej miały kontakt z zakażonymi gospodarstwami (Oļševskis i inni 2016). Środki bezpieczeństwa biologicznego w gospodarstwach oraz przed wejściem (takich jak gruntowne czyszczenie i dezynfekcja budynków, środków transportu i sprzętu ochrony osobistej, oraz przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy w gospodarstwach były postrzegane jako optymalne, choć ich rola w kontroli ASFV pozostaje trudna do oszacowania ,
Aktywny nadzór i usuwania zwłok w populacjach dzików zostały ocenione jako najbardziej skuteczne strategie nadzoru i interwencji, ale były również uważane za najmniej praktyczne, co sugeruje, że potrzebne są dalsze badania w celu opracowania bardziej skutecznych metod zwalczania ASF w populacji dzików.
C. Guinat, T. Vergne, C. Jurado-Diaz, J. M. Sánchez-Vizcaíno, L. Dixon, D. U. Pfeiffer. Effectiveness and practicality of control strategies for African swine fever: what do we really know? Veterinary Record. Volume 180, Issue 4.