0
Haemophilus parasuis, czynnik sprawczyjący choroby Glassera, jest patogenem, który kolonizuje górne drogi oddechowe (URT) świń, przechodzi do krwiobiegu i powoduje zapalenie wielopostaciowe. Ponieważ środki przeciwdrobnoustrojowe są wysoce skuteczne przeciwko H. parasuis, postawiliśmy hipotezę, że mogą mieć szkodliwy wpływ na ustanowienie odpowiedzi odpornościowej, jeśli są podane w czasie kolonizacji URT. W badaniu tym scharakteryzowano wyniki kliniczne i odpowiedź ze strony przeciwciał oraz IFN-γ na H. parasuis u świń leczonych enrofloksacyną przed i po zakażeniu mało patogennym szczepem H. parasuis.
Świnie, którym tylko podano patogen (grupa EXP) i świnie, które najpierw leczono enrofloksacyną, a następnie podano patogen (grupa ABT / EXP) wykazały objawy choroby rozpoczynające się po 4 dniach od inokulacji (DPI). Wykazały znaczny wzrost stężenia IgG w surowicy i były chronione przed kolejnym zakażeniem homologicznym. Z kolei świnie leczone antybiotykiem po zakażeniu (grupa EXP / ABT) nie wykazały oznak choroby, ani serokonwersji (IgG) po inokulacji małą dawką. Świnie EXP / ABT oraz naiwne świnie kontrolne [tylko enrofloksacyna (ABT)] były podatne na zakażenie. Zaobserwowano zmienne poziomy przeciwciał w płynie oskrzelowym i IFN-γ w komórkach jednojądrzastych krwi obwodowej po zakażeniu H. parasuis, ale nie były związane z ochroną.
Podsumowując, tylko świnie, którym podawano enrofloksacynę przed zakażeniem niską dawką H. parasuis serokonwertowały i były chronione przed kolejnym zakażeniem.
Macedo N, Cheeran MC, Rovira A, Holtcamp A, Torremorell M; Effect of Enrofloxacin on Haemophilus parasuis Infection, Disease and IKmmune Response; Vet Microbiol. 2017 Feb;199:91-99. doi: 10.1016/j.vetmic.2016.12.032. Epub 2016 Dec 28.