0
Celem badania było zbadanie związku między strukturą społeczną a występowaniem pogryzień u świń. Świnie (n = 144, waga początkowa = 7,2 ± 1,57 kg, 4 tygodnie życia) pogrupowano w oparciu o ich miotowe pochodzenie: prosięta z jednego miotu, prosięta z różnych miotów oraz połowa prosiąt z tego samego miotu. Sześć kojców (8 świń / kojec) z każdego miotu zostało przebadanych na 6 tygodni. Monitorowano występowanie urazów ogona i wzrost. Zachowanie świń było zarejestrowane przez 6 godzin w wieku 6 i 8 tygodni. Nagrania wideo skanowano w odstępach 10-minutowych, aby zarejestrować świnie leżące razem (1) lub nie (0) w matrycach dwójkowych. Wskaźnik powiązania połowy ciężaru został wykorzystany do budowy struktury społecznościowej.
Prosięta z tego samego miotu miały mniejszą gęstość struktury (0,119 vs. 0,174, p <0,05), bardziej widoczny był brak więzi społecznych (20 vs. 12, p <0,05) i mniej słabych więzi społecznych (6 vs. 14, p <0,05) niż nie-rodzeństwo, wskazując, że prosięta z jednego miotu mogą być mniej powiązane społecznie. Piętnaście procent świń z tych samych miotów było zidentyfikowanych jako ofiary pogryzień, a w innych grupach nie zaobserwowano takich świń.
Wyniki wskazują, że prosięta z tych samych miotów były mniej związane ze sobą społecznie w obrębie kojca, spędzając mniej czasu na leżeniu razem ze swoim rodzeństwem niż ze świniami niespokrewnionymi. Rodzeństwo było bardziej narażone na obgryzanie ogonów w porównaniu ze świniami niespokrewnionymi. Wyniki te sugerują, że mniejszy związek socjalny ze świniami z tego samego kojca może predysponować młode świnie do rozwoju gryzienia ogonów.
Yuzhi Li, Haifeng Zhang, Lee J. Johnston and Wayne Martin. Understanding Tail-Biting in Pigs through Social Network Analysis. Animals 2018, 8(1), 13; https://doi.org/10.3390/ani8010013
