artykuły na temat cirkowirus w Artykuły

W tym artykule opisano główne cechy komercyjnych szczepionek do zwalczania cirkowirozy świń.

Znajdujemy więcej dowodów na możliwą rolę, jaką odgrywa PCV-3 w niektórych problemach rozrodczych.

Poważne problemy występowały znacznie rzadziej w przypadku genotypu a niż w przypadku genotypu b. Dlaczego zmieniła się częstotliwość tych genotypów?

Średnia waga urodzeniowa prosiąt z 3 grup szczepionych loch była statystycznie wyższa niż masa prosiąt pochodzących od nieszczepionych macior.

Straty związane ze zmniejszonych przyrostów wyniosły 13,1 € i 7,5 €/świnię w 21 tygodniu życia, odpowiednio u świń wysoko i średnio dodatnich w qPCR kierunku PCV2.

Podejrzenie że wirusy PRRSV, PCV2 i SIV występują powszechnie na fermach zostało potwierdzone wysokim poziomem seroprewalencji.

Dodatni efekt stosowania szczepień przeciw PCV2 jest najbardziej widoczny w stadach intensywnie zakażonych wieloma drobnoustrojami, co pozwala na znaczą poprawę wydajności fermy i poprawia dobrostan świń. Dobre efekty immunizacji przeciw PCV2 są również widoczne w stadach o wysokim statusie zdrowotnym.

Jest to test pozwalający na weryfikację faktu, lub jakości szczepienia przeciw PCV2 przy wprowadzaniu świń do tuczarni.

Program aklimatyzacji modyfikujacy przepływ zwierząt, zapewniający ekspozycję na PCV2, jest niezbędny do zmniejszenia ryzyka problemów rozrodczych wywołanych PCV2.

Główną przyczyną niezadowalającej skuteczności szczepień przeciw PCV2 jest stosowanie generyków o niskiej jakości.

W nowo utworzonym stadzie w Bretanii pojawiły się objawy kliniczne u loszek z dwóch pierwszych partii loszek sprowadzonych do fermy.

W 2012 roku w USA odkryto nowe, zmutowane warianty PCV2 (mPCV2), które często występowały w przypadkach PCVAD. Pojawiły się więc pytania czy obecnie dostępne szczepionki przeciw PCV2 chronią przed zakażeniami tymi nowymi szczepami.

Patogeny, które przenoszą się przede wszystkim w sposób bezpośredni, uwzględnione są zazwyczaj w systamach bioasekuracji i przepływu zwierząt. Jednak w przypadku patogenów przenoszonych za pomocą wielu dróg transmisji standardowe programy bioasekuracji wydają się być nieskuteczne.

Ograniczenie mieszania prosiąt i warchlaków opóźnia zakażenie PCV2. Utrzymywanie warchlaków w małych kojcach również istotnie zmniejsza prawdopodobieństwo wczesnej infekcji.

To co w największym stopniu przyczynia się do wzrostu opłacalności produkcji trzody chlewnej to nie minimalizacja kosztów a przede wszystkim maksymalizacja dochodu.

Mimo niewątpliwej przydatności badań laboratoryjnych, nie wolno nam zapominać, że badanie sekcyjne pozwala na częściowy zwrot straty wywołanej śmiercią świni.