Zwalczanie zakażeń paciorkowcami na fermie loch - doświadczenia z terenu
Czy szczepionki autogenne mogą pomóc nam kontrolować infekcje paciorkowcowe? Co powinniśmy wziąć pod uwagę?
Czy szczepionki autogenne mogą pomóc nam kontrolować infekcje paciorkowcowe? Co powinniśmy wziąć pod uwagę?
W jaki sposób atrofia małżowin nosowych i oddziaływanie B. bronchiseptica na rzęski wpływają na występowanie S. suis i zespołu zaburzeń oddechowych świń?
Modulacja mikrobioty wydaje się wpływać na obecność S. Suis i ekspresję jego czynników wirulencji.
Finalnie, depopulacja była rozwiązaniem mającym na celu zmniejszenie śmiertelności i nadmiernego stosowania antybiotyków w fazie podchowu i późniejszych fazach.
Działanie uboczne leków stosowanych w okresie okołoporodowym na mikrobiotę może być szkodliwe dla zdrowia zwierząt.
Ogniska S. suis są często związane ze współistniejącymi infekcjami i czynnikami stresowymi zidentyfikowanymi jako potencjalne czynniki wyzwalające, ale naturalny proces infekcji nie jest w pełni zrozumiały, więc chcieliśmy wiedzieć, jaki jest stan naturalnie zakażonych świń.
Przedstawiamy wyniki najnowszego badania oceniającego częstotliwość zachorowań związanych z infekcjami S. suis oraz główne koszty związane z tą chorobą w trzech głównych europejskich krajach produkujących świnie.
Autogenne szczepionki są prawie jedyną dostępną strategią prewencyjną dla S. suis, do której mają dostęp producenci świń, ale jakie są ich słabe punkty?
Programy żywieniowe, które korzystnie wpływają na mikroflorę i błonę śluzową przewodu pokarmowego, powinny zostać włączone do programu kontroli S. suis.
Jakich metod diagnostyki laboratoryjnej mogę użyć do zdiagnozowania Streptococcus suis? Którą wybrać w zależności od sytuacji? Jak interpretować wyniki?
W artykule opisano główne zmiany charakteryzujące najważniejsze bakteryjne zapalenia płuc. Chociaż większość z nich to mikroorganizmy oportunistyczne, istnieją także czynniki bakteryjne, które same z siebie mogą powodować zmiany.
Dlaczego nie ma skutecznej szczepionki komercyjnej przeciwko Streptococcus suis?
U co najmniej 25% prosiąt w wieku 2-3 tygodnie wystąpiła kulawizna a w niektórych przypadkach prosięta leżały w schronach nie mogąc się podnieść.
Rumień wielopostaciowy (EM) i zaburzenia oddechowe zaobserwowano u większości (90%) loch stada podstawowego.
PRRSV sprzyja pojawianiu się wtórnych zakażeń, takich jak te powodowane przez S.suis, poprzez osłabienie funkcji makrofagów pęcherzykowych płuc.