Strona 8 - artykuły na temat PRRS w Artykuły

Obraz zmienności PRRSV na początku realizacji programu zwalczania jest krytyczny dla skutecznego monitoringu postępów i skuteczności postępowania, i dla identyfikacji pojawienia się nowych szczepów wirusa w fermach lub regionach.

Cały czas nie znamy wszystkich czynników, które zabezpieczają lub blokują replikację PRRSV w endometrium. Niedostateczna liczba komórek wrażliwych na zakażenie PRRSV w łożysku w połączeniu z oraz te nieznane czynniki mogą być powodem odporności płodów na zakażenie przez 90 dniem ciąży.

Często monitoring stad knurów jest niewystarczający dla odpowiednio wczesnego wykrycia infekcji.

Na podstawie obserwacji klinicznych i badania serologicznego podjęto decyzję o szczepieniu przeciw PRRSV, co stopniowo doprowadziło do poprawy stanu zdrowia na fermie. Kilka miesięcy później u tuczników, a następnie u warchlaków i loch, pojawił się kaszel.

Pierwszym celem projektu jest kontrola zakażeń PRRSV i produkcja prosiąt wolnych od wirusa

Patogeny, które przenoszą się przede wszystkim w sposób bezpośredni, uwzględnione są zazwyczaj w systamach bioasekuracji i przepływu zwierząt. Jednak w przypadku patogenów przenoszonych za pomocą wielu dróg transmisji standardowe programy bioasekuracji wydają się być nieskuteczne.

Ryzyko transmisji PRRSV z powietrzem jest bardzo realne a jego filtracja może istotnie zmniejszyć takie ryzyko. W przyszłości powinniśmy dążyć do realizacji reginalnych programów zwalczania i eliminacji PRRS.

Około 50% pojazdów do transportu świń w USA nie jest poddawane dezynfekcji między załadunkami. Ten artykuł omawia możliwości termicznej inaktywacji PRRSV obecnego w środowisku zanieczyszczonym obornikiem.

Ferma produkuje loszki korzystając z własnego stada loch-babek a konieczność modernizacji fermy dla spełnienia wymagań prawa europejskiego dotyczącego dobrostanu zwierząt umożliwiła powiększenie stada podstawowego z 600 do 1200 loch.

Objawy kliniczne po zakażeniu wirusem PRRS zależą od cech dziedzicznych.

Jedną z największych zalet długoterminowych potencjałów selekcji genomowej jest możliwość określenia konkretnych genów lub regionów genomu mających znaczny wpływ na zdrowie świń, co może wspomagać selekcję zwierząt pod kątem odporności i/lub tolerancji na daną chorobę.

Czy lepiej utrzymywać stabilność stada zakażonego PRRSV, to znaczy, zwalczać objawy kliniczne i straty ekonomiczne związane z infekcją, czy też dążyć do uwolnienia fermy od wirusa? Jak w przypadku wielu pytań z dziedziny epizootiologii, odpowiedź brzmi "to zależy".

Jednym z problemów prowadzenia eliminacji choroby jest pewność czy dany drobnoustrój rzeczywiście został wyeliminowany ze stada.

Immunizacja w wyniku szczepienia jest najłatwiejszym i najbezpieczniejszym sposobem stabilizacji stada.

Wirus PRRS może wywoływać łagodne lub ostre objawy ze strony układu oddechowego lecz rzadko jest przyczyną padnięć.

Istnieją trzy potencjalne opcje ustabilizowania stada loch po wybuchu PRRS, których skuteczność potwierdzono wielokrotnie. Ich koszty i ryzyko są różne a każdy nowy przypadek wymaga odrębnej analizy co do optymalnej drogi postępowania.