Strona 9 - artykuły na temat PRRS

Tylko kilka krajów w Europie rozważa możliwość eradykacji.

System klasyfikacji stad według statusu PRRSv jest oparty na zbiorze definicji dotyczących biologii i ekologii wirusa PRRS.

Uszkodzenie tkanki płucnej jest konsekwencją apoptozy i martwicy makrofagów płucnych na skutek zakażenia i wydzielania cytokin indukujących apoptozę w sąsiednich komórkach, reaktywnych form tlenu i tlenków azotu.

Obecnie żadna metoda PCR nie może być rekomendowana jako uniwersalna, umożliwiająca wykrywanie wszystkich szczepów PRRSV z optymalną czułością.

Zakażenie osesków wirusem grypy i wirusem PRRS skutkowało wzrostem śmiertelności w okresie poodsadzeniowym.

W artykule zaproponowano ocenę zewnętrznych czynników ryzyka w celu porównania ferm trzody chlewnej w oparciu o skale numeryczną. Pozwala to wdrażać środki naprawcze i ponownie oceniać poprawione elementy.

W Korei powszechnie stosuje się dywanowe szczepienia stada podstawowego przy użyciu szczepionki opartej na PRRSV typu 2, stosowanej co 3 miesiące. W stadach gdzie dochodzi do wybuchów choroby wywołanych przez PRRSV typ 1 wskazane szczepienie szczepionką tego typu.

Zakażenia typem 1 PRRSV są szeroko rozpowszechnione w koreańskich fermach świń a obecnie mają one większy wpływ na zaburzenia rozrodcze u loch niż na zaburzenia oddechowe u tuczników.

Inwestycje tego typu są uzasadnione w przypadku ferm o wysokiej wartości genetycznej lub stacji unasienniania. W innych przypadkach opłacalność zależy od wielu czynników.

Obecnie, na podstawie zebranych doświadczeń, szacuje się, że Węgry staną się krajem wolnym od PRRS w 2020 roku.

Badanie płynu ustnego jest wskazane przy kontroli świń przyjeżdżających na fermę, zwierząt po okresie adaptacji a także poszczególnych grup produkcyjnych, szczególnie subpopulacji ryzyka, takich jak zwierzęta ze zwolnionym tempem wzrostu.

Muchy nie są zwykle uważane za czynnik ryzyka w transmisji zakażeń pomiędzy gospodarstwami, ale razem z padłymi zwierzętami mogą pokonywać duże odległości.