Strona 13 - artykuły na temat prrs

Czy lepiej utrzymywać stabilność stada zakażonego PRRSV, to znaczy, zwalczać objawy kliniczne i straty ekonomiczne związane z infekcją, czy też dążyć do uwolnienia fermy od wirusa? Jak w przypadku wielu pytań z dziedziny epizootiologii, odpowiedź brzmi "to zależy".

Jednym z problemów prowadzenia eliminacji choroby jest pewność czy dany drobnoustrój rzeczywiście został wyeliminowany ze stada.

Immunizacja w wyniku szczepienia jest najłatwiejszym i najbezpieczniejszym sposobem stabilizacji stada.

Wirus PRRS może wywoływać łagodne lub ostre objawy ze strony układu oddechowego lecz rzadko jest przyczyną padnięć.

Istnieją trzy potencjalne opcje ustabilizowania stada loch po wybuchu PRRS, których skuteczność potwierdzono wielokrotnie. Ich koszty i ryzyko są różne a każdy nowy przypadek wymaga odrębnej analizy co do optymalnej drogi postępowania.

Miesiąc po pojawieniu się zaburzeń rozrodczych u loch doszło do wystąpienia ostrych objawów oddechowych i biegunki nie poddającej się leczeniu antybiotykami, u prosiąt w wieku 6-8 tygodni...

Poznanie mechanizmów zmienności interakcji wirusa i świni będzie wymagało identyfikacji i charakterystyki kluczowych epitopów limfocytów T i B, wspólnych dla wszystkich szczepów PRRSV, a także molekularnych i strukturalnych cech efektorowych przeciwciał, receptorów limfocytów T i cząsteczek MHC, które pośredniczą w szerokiej odporności krzyżowej.

Występowanie zapalenia opłucnej jest wyjątkowo często stwierdzane u tuczników przy uboju. Ostatnie dane wskazują na wystepowanie u 12,5% tuczników w Wielkiej Brytanii, 26% w Hiszpanii, do 41% w Norwegii.

Całkowite koszty amerykańskich producentów trzody chlewnej szacuje się na 664 mln dolarów rocznie a straty w coraz większym stopniu dotyczą stada loch.

Liczebność miotów ostatnich dwóch grup loch była istotnie mniejsza a prosięta wykazywały zróżnicowanie masy ciała, kondycji i żywotności.