0
Jeśli chodzi o wpływ wybuchu afrykańskiego pomoru świń (ASF) w Chinach na światowe i unijne rynki mięsne, rozważa się dwie opcje:
- szybsze odbicie się rynku, w którym produkcja wieprzowiny w Chinach przerośnie poziomy sprzed ASF w 2030 r. i
- wolniejsze odbicie się rynku, w którym produkcja wieprzowiny w Chinach w 2030 r. jest poniżej poziomów sprzed ASF.
W obu przypadkach chiński popyt na import osiągnie rekordowy poziom, co doprowadzi do wyższego eksportu od kluczowych eksporterów, w tym UE. Doprowadzi to również do zwiększenia produkcji poza Chinami w ciągu najbliższych dwóch do trzech lat. Jednak w UE wzrost produkcji będzie ograniczony wymogami polityki ochrony środowiska w większości państw członkowskich UE.
Perspektywy dla wieprzowiny są szczególnie niepewne w tym roku, biorąc pod uwagę poważny wpływ ASF na podaż kilku krajów azjatyckich, zwłaszcza Chin
Oczekuje się, że do końca 2020 r. chińska produkcja spadnie o ponad 35% w porównaniu z 2018 r. Wynikająca z tego luka podażowa podwoi światowy popyt na import z 2018 r. i będzie stanowić ponad 80% produkcji wieprzowiny w UE. W związku z tym różnicę tę można jedynie częściowo pokryć przywozem, który znacznie wzrośnie, ponieważ wysokie ceny w Chinach powinny skłonić producentów w krajach eksportowych do przekierowania tam produktów normalnie spożywanych lokalnie. Produkcja wieprzowiny w Chinach zacznie się poprawiać dopiero od 2021 r., jeśli choroba zostanie powstrzymana, i może zostać ustabilizowana do 2025 r., jeżeli restrukturyzacja przemysłu wieprzowiny zakończy się powodzeniem i szybko.
Produkcja wieprzowiny w UE jest ograniczona wyborami polityki publicznej wynikającymi w szczególności z problemów środowiskowych w kilku państwach członkowskich UE (np. W Niemczech i Holandii) oraz ryzykiem ASF w Europie Środkowej i Wschodniej. Jednak obecny wzrost światowego popytu i cen pozwoli na wzrost w innych krajach, zwłaszcza tych z dostępem do rynków azjatyckich (np. Hiszpania). Gdy produkcja chińska zacznie się poprawiać, produkcja i ceny w UE powinny znacznie spaść. Do końca okresu objętego prognozą oczekuje się, że produkcja w UE spadnie do poziomów sprzed 2018 r., ponieważ niektórzy konsumenci nie powrócą z konsumpcji drobiu na wieprzowinę.
Eksport wieprzowiny w UE już znacznie wzrósł w 2019 r., napędzany popytem z Chin. W okresie objętym prognozą dostawy powinny pozostać wysokie, osiągając maksymalny poziom około 2022 r. i spadając w miarę ożywienia chińskich dostaw. Głównymi niepewnościami w okresie objętym prognozą jest poziom chińskiego popytu do 2030r., i czy ASF będzie się utrzymywać w krajach eksportowych. Import do UE powinien pozostać bardzo niski.
Spożycie wieprzowiny na mieszkańca już spada w niektórych państwach członkowskich UE, ponieważ konsumenci preferują drób, który jest tańszy i postrzegany jako zdrowszy wybór. Wysokie ceny w pierwszych latach okresu prognozy powinny przyspieszyć ten trend. W rezultacie spożycie wieprzowiny może spaść do 30,2 kg na mieszkańca, w porównaniu ze średnią 32,3 kg w latach 2015-2018.
Ceny wieprzowiny w UE już rosną w 2019 r. w związku z chińskim popytem i powinny nadal rosnąć w 2020 r. Ceny powinny pozostać wysokie, dopóki chińska produkcja nie wzrośnie, i mogą gwałtownie spaść w zależności od tempa ożywienia i wielkości produkcji konkurentów w UE (USA, Brazylia i Kanada). Gdy sytuacja się ustabilizuje, ceny w UE powinny pozostać na poziomie około 1500 EUR / t do końca okresu objętego prognozą.
wtorek 10 grudnia, 2019/ DG Agri/ UE.
https://ec.europa.eu
