Nowy raport Panelu Ekspertów ds. Azotu i Żywności, z Grupy Zadaniowej ds. Reaktywnego Azotu, po raz pierwszy wyliczył, jak bardzo nasze wybory żywności wpływają na zanieczyszczenia, emisję azotu, zmianę klimatu i zagospodarowania terenu w całej Europie.
European Nitrogen Assessment (ENA) zidentyfikował rolnictwo jako główne źródło strat azotu. Pomimo stosunkowo wysokiej efektywności azotu w rolnictwie w Unii Europejskiej, obecna całkowita utrata reaktywnego azotu w rolnictwie Unii Europejskiej (UE) wynosi szacunkowo 6,5 - 8 mln ton rocznie, co stanowi około 80% reaktywnych emisji azotu ze wszystkich źródeł środowiska UE. Te straty azotu występują głównie w postaci amoniaku do powietrza, azotanów do gruntu i wód powierzchniowych i podtlenku azotu (gazu cieplarnianego).
Wyniki pokazują, że łańcuchy produkcji zwierzęcej mają wysoki udział w stratach azotu. Około 79-88% całkowitych emisji związanych z aminiakiem, azotanami i podtlenkiem azotu w rolnictwie UE jest związanych z produkcją zwierzęcą. Wliczono w to emisje związane z produkcję pasz (jak zboża i rośliny pastewne).
Istnieją duże różnice między produktami spożywczymi w zakresie strat azotu na jednostkę wytworzonego białka. Żywność na bazie roślin, takich jak zboża, mają stosunkowo niskie straty, podczas gdy produkty zwierzęce mają znacznie wyższe straty. Straty azotu w przeliczeniu na jednostkę białka żywności z wołowiny są 25 razy większe niż te ze zbóż. Dla trzody chlewnej i drobiu, jaj i nabiału, straty są 3,5 do 8 razy większe niż ze zbóż. Odpowiednie wartości dla efektywności wykorzystania azotu (NUE) są niskie dla mięsa i produktów mlecznych (5-30%) w porównaniu z surowców roślinnych (45-75%).
piątek, 25 kwietnia, 2014/ CLRTAP-TFRN.
http://www.clrtap-tfrn.org/