0
Badania przeprowadzone przez Wageningen University & Research na zlecenie Coalition Vitale Varkenshouderij (CoViVa) analizują kwestię, w jaki sposób można umożliwić hodowlę świń z całym ogonem (tj. nieobcinanym) z perspektywy podejścia łańcuchowego. Wyniki opierają się na obliczeniach modelowych, wykorzystujących literaturę i wywiady dla założeń.
Aby zaprzestać obcinania ogonów i zminimalizować ryzyko obgryzania ogonów, hodowcy świń muszą wprowadzić zmiany w kilku obszarach. Na przykład dostosowanie chlewni (układu kojców), środowiska chlewni i paszy. Wymagana jest również dodatkowa praca i umiejętności. Dodatkowe koszty utrzymania świń z nieobciętymi ogonami wahają się od 9 do 26 euro za dostarczoną świnię. Jednak koszty mogą się znacznie różnić w zależności od gospodarstwa.
Nawet w sprzyjających warunkach dochodzi do obgryzania ogonów. Zakłada się, że 5-15% dostarczonych świń z całymi ogonami dozna uszkodzeń ogonów i nie będzie kwalifikować się do ewentualnego odszkodowania od kupującego. Może ono zostać wypłacone za świnie, których ogony są bez uszkodzeń. Dlatego wydajność świń, których ogony są w dobrym stanie, powinna pokryć dodatkowy koszt wszystkich dostarczonych zwierząt. Aby hodowla świni z nieobciętym ogonem pozostała opłacalna, nabywca zwierzęcia musi zacząć płacić od 10 do 31 euro więcej za świnię z ogonem w dobrym stanie. Oczekuje się, że duża część gospodarstw będzie musiała ponieść koszty w górnej części tego zakresu; dlatego zaleca się zastosować wymaganą opłatę w wysokości od 17 do 31 euro za świnię z ogonem w dobrym stanie.
Do tego dochodzi fakt, że hodowcy świń będą potrzebowali kilku lat, aby nauczyć się radzić sobie ze świniami z nieobciętymi ogonami. Świadczą o tym doświadczenia w kraju i za granicą. Rekompensata za świnię w ciągu pierwszych kilku lat powinna być zatem o kolejne 3 euro wyższa niż deklarowana rekompensata w wysokości 10-31 euro za dostarczone zwierzę.
20 czerwca, 2023/ Wageningen University & Research / Holandia.
https://www.wur.nl
