0
Globalna produkcja wieprzowiny osiągnęła 124,5 miliona ton w 2023 roku, co oznacza wzrost o 1,4% w porównaniu z 2022 rokiem. Było to głównie spowodowane ciągłym wzrostem produkcji w Azji, który został tylko częściowo zrównoważony przez drugi z rzędu rok spadku produkcji w Europie. Produkcja wieprzowiny wzrosła również w obu Amerykach i Oceanii. Tymczasem w Afryce produkcja pozostała w dużej mierze stabilna.
Produkcja wieprzowiny w Chinach wzrosła trzeci rok z rzędu o 4,5% w 2023 r., czyli o ponad 2,5 mln ton, do 58,8 mln ton, co stanowi 47% całkowitej światowej produkcji wieprzowiny. Produkcja wzrosła również w Wietnamie, Stanach Zjednoczonych i Brazylii. W Wietnamie zwiększona wydajność, wynikająca z inwestycji branżowych i konsolidacji, doprowadziła do wzrostu pogłowia trzody chlewnej, napędzając wzrost produkcji. W Stanach Zjednoczonych produkcja odbiła się po spadkach przez dwa kolejne lata, głównie z powodu rosnącego uboju. Tymczasem w Brazylii obniżone koszty nakładów i większa dostępność paszy, zwłaszcza kukurydzy, podniosły produkcję wieprzowiny o 2%; odzwierciedla to jednak znaczne spowolnienie wzrostu produkcji w porównaniu z wynikami wzrostu w ciągu ostatnich kilku lat.
Wzrosty te zostały zrównoważone przez spadek produkcji wieprzowiny o 6,6%, co odpowiada spadkowi o 1,5 miliona ton, do 20,8 miliona ton w Unii Europejskiej. Jest to drugi z rzędu rok spadku produkcji, ponieważ sektor nadal cierpiał z powodu powszechnych ognisk ASF, które obniżyły popyt zagraniczny, zwłaszcza z Azji. Spadający popyt wewnętrzny i niższe marże zysku również skłoniły rolników do ograniczenia działalności, co spowodowało spadek pogłowia trzody chlewnej w regionie. Podobnie, produkcja w Wielkiej Brytanii spadła o prawie 11% rok do roku, podczas gdy w Kanadzie wysokie koszty nakładów i niedobory siły roboczej, w połączeniu z niższym popytem, doprowadziły do zamknięcia niektórych zakładów, obniżając produkcję wieprzowiny.
Globalny handel wieprzowiną spadł trzeci rok z rzędu w 2023 r. o 7,9% do 9,8 mln ton, odzwierciedlając spadki importu we wszystkich regionach z wyjątkiem Ameryki Środkowej i Karaibów.
Najbardziej znaczące spadki importu odnotowano w Chinach, na Filipinach, w Stanach Zjednoczonych i Japonii, co zasadniczo wynikało z wyższych dostaw ze źródeł krajowych, w tym zapasów. Z kolei import wieprzowiny wzrósł m.in. w Meksyku, Kanadzie i Chile ze względu na rosnący popyt wewnętrzny, przy czym w Malezji i Republice Dominikańskiej wzrósł z powodu wyzwań związanych z podażą ASF.
Spadek globalnego popytu i niższa produkcja krajowa doprowadziły do spadku eksportu wieprzowiny z Unii Europejskiej o jedną czwartą. Eksport wieprzowiny spadł również z Kanady i Wielkiej Brytanii z powodu niższej dostępności eksportowej.
Pomimo spadku globalnego popytu na wieprzowinę, kilka krajów, w szczególności Stany Zjednoczone, Brazylia i Federacja Rosyjska, odnotowało wyższe wysyłki. Eksport ze Stanów Zjednoczonych odbił się po dwóch kolejnych latach spadków, głównie dzięki umowom handlowym z sąsiednimi krajami, Meksykiem, Kanadą i Dominikaną. Jeśli chodzi o Brazylię, pomimo spadku wolumenów przeznaczonych do Chin, eksport wieprzowiny wzrósł ze względu na rosnące wysyłki na Filipiny, do Chile, Singapuru, Urugwaju, Wietnamu i Japonii. Niedawno uzyskany dostęp do rynku Kanady i Meksyku również pomógł Brazylii w utrzymaniu ekspansji eksportowej, pomimo zawieszenia przez Meksyk importu z Brazylii w listopadzie 2023 r. z powodu protestów rolników. Federacja Rosyjska również eksportowała więcej, korzystając z rosnących dostaw eksportowych i konkurencyjnych cen, w połączeniu z umową o regionalizacji podpisaną z Wietnamem, która umożliwiła kontynuację eksportu z części Federacji Rosyjskiej wolnych od wirusa ASF.
24 kwietnia, 2024/ FAO. 2024. Meat Market Review: Overview of global market developments in 2023. Rome
https://openknowledge.fao.org
