Komisja publikuje dwa sprawozdania w sprawie oznaczania pochodzenia, zgodnie z wnioskiem Rady i Parlamentu Europejskiego. Korzyści płynące z nowych wymogów w zakresie obowiązkowego etykietowania nie przewyższają kosztów podjęcia takich kroków oraz że dobrowolne zasady etykietowania wydają się być najbardziej odpowiednim rozwiązaniem.
Pierwszy raport analizuje możliwości realizacji różnych opcji obowiązkowego oznaczania pochodzenia produktów mlecznych, oraz mięs, w szczególności mięsa końskiego, mięsa króliczego oraz mięsa z dziczyzny i ptactwa (dzikich i hodowlanych), biorąc pod uwagę, że przepisy dotyczące etykietowania są już ustalone dla mięsa wołowego, wieprzowiny, mięsa drobiowego, mięsa baraniego i koziego. Biorąc pod uwagę nastawienie konsumentów do dodatkowych informacji i ewentualnych dodatkowych kosztów, jak również wszelkie wymagania techniczne i administracyjne wynikające dla przedsiębiorstw i władz publicznych, raport stwierdza, że w przypadku produktów mlecznych będzie miało to znaczny, nierówny wpływ na producentów. Wydaje się również, że konsumenci nie są w stanie zapłacić więcej za dodatkowe informacje. Raport sugeruje w związku z tym możliwość dobrowolnego etykietowania, przy jednoczesnym zachowaniu elastyczności dla państw członkowskich i branży spożywczej. Dla "drobnych mięs", raport stwierdza, że podobnie obowiązkowe oznaczenia pochodzenia oznaczałoby koszty, które nie przewyższą korzyści.
Drugi raport bada potrzebę konsumentów do informacji na temat pochodzenia żywności nieprzetworzonej, produktów jednoskładnikowych oraz składników, które stanowią ponad 50% żywności. Stwierdza, że konsumenci są zainteresowani oznaczaniem pochodzenia dla wszystkich tych kategorii żywności, ale mniej dla kategorii żywności, takich jak mięso, produkty mięsne i nabiał. Raport zwraca również uwagę na koszty i korzyści, w tym przepisy dotyczące etykietowania i wpływ na rynek wewnętrzny i na handel międzynarodowy, i stwierdza, że dobrowolne oznaczenia pochodzenia, w połączeniu z istniejącymi systemami znakowania pochodzenia obowiązkowe dla poszczególnych środków spożywczych lub kategorii żywności, jest najbardziej odpowiednią drogą. Raporty te zostaną przekazane Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
środa 20 maja, 2015/ EC/ UE.
http://europa.eu/rapid