Po rekordowym poziomie w 2016 r. eksport wieprzowiny w UE (dotyczy masy tuszy, czyli bez podrobów) zmniejszył się do 2,6 mln t w 2017 r., co stanowi spadek o 9%, ale tylko o 2% wartości dzięki wyższym cenom. Mimo to przesyłki były o 15% wyższe niż poziom z 2015 roku. Spadek ten wynikał z ograniczenia eksportu do Chin (-34%), częściowo zrekompensowany znacznymi wzrostami w innych lokalizacjach, takich jak USA (+31%) i Filipiny (+21%). Na eksport podrobów z UE wpłynął również spadek popytu w Chinach (-16%), który spadł do 1,3 mln ton (-6%). Oparcie UE na eksporcie mięsa wieprzowego do Chin spadło do 28% w 2017 r., z 38%, co świadczy o pewnej elastyczności eksportu wieprzowiny UE, poszukiwaniu nowych rynków lub zwiększaniu udziału w istniejących rynkach. Jednak zależność od Chin pozostała wyższa w przypadku eksportu podrobów (53%). Podroby stanowią 50% wolumenu produktów wieprzowych eksportowanych do Chin i 34% całkowitego eksportu wieprzowiny do UE (21% wartości).
Od 2015 r. Chiny dokonały restrukturyzacji sektora wieprzowiny, zamykając lub modyfikując gospodarstwa rolne z powodu ostrzejszej polityki środowiskowej, a jednocześnie modernizując swoją branżę. W konsekwencji import osiągnął najwyższą wartość w połowie 2016 r., a następnie spadł do końca 2017 r. Dopiero w listopadzie 2017 r. trend ten ustąpił, a przywóz ma się ustabilizować w 2018 r. UE jest nadal największym dostawcą dla Chin. Wszyscy główni eksporterzy wieprzowiny z UE do Chin zmniejszyli swoje wielkości w 2017 r .: Hiszpania (-9%), Niemcy (-44%), Dania (-44%) i Holandia (-28%). Zarówno Stany Zjednoczone, jak i Kanada zwiększyły swoje udziały do 14% w 2017 r. (odpowiednio od 13% i 8% w 2016 r.).
W 2018 r. eksport z UE będzie podlegał presji ze względu na niższe ceny i spodziewany wzrost produkcji u głównych konkurentów na rynku światowym (w USA i Kanadzie), ale także w Brazylii, szczególnie w przypadku utrzymania rosyjskiego zakazu dla Brazylii. Mimo to oczekuje się, że w 2018 r. eksport UE wzrośnie o 2,5% w następstwie wzrostu podaży.
W grudniu 2017 r. Rosja zniosła zakaz sanitarny na produkty UE, po potwierdzeniu przez WTO orzeczenia w sprawie jego bezprawności w lutym 2017 r. jednakże zakaz dotyczący produktów żywnościowych został przedłużony do końca 2018 r., a także objął podroby i tłuszcz, blokując eksport większości produktów wieprzowych z UE. W związku z ambitnymi celami samowystarczalności produkcja wieprzowiny w Rosji gwałtownie się rozwija i prawdopodobnie po tym zakazie kraj nie będzie importował znacznych ilości z UE. Rosyjski import wieprzowiny spadł o ponad 10% w 2015 i 2016 r., ale wzrósł w ciągu pierwszych 11 miesięcy 2017 r. (wzrost o 12% rok do roku), z udziałem Brazylii wynoszącym około 90% do czasu wprowadzenia przez Rosję tymczasowego zakazu na mięso brazylijskie w grudniu 2017 r. z powodu obaw dotyczących stosowania raktopaminy w postaci promotora wzrostu. Jeżeli zakaz ten pozostanie w mocy, przyczyni się on do wsparcia rosyjskiego sektora wieprzowiny w osiąganiu celów samowystarczalności, nawet jeśli obecne rozprzestrzenianie się afrykańskiego pomoru świń (ASF) w Rosji będzie to utrudniać.
czwartek 5 kwietnia, 2018/ DG for Agriculture and Rural Development/ UE.
https://ec.europa.eu/agriculture