0
Intensywność konfliktu i czas jego trwania pozostają niepewne. Prawdopodobne zakłócenia w działalności rolniczej tych dwóch głównych eksporterów podstawowych towarów mogą poważnie zwiększyć brak bezpieczeństwa żywnościowego na świecie, w sytuacji gdy międzynarodowe ceny żywności i środków produkcji są już wysokie i niestabilne. Konflikt może również ograniczyć produkcję rolną i siłę nabywczą na Ukrainie, prowadząc do zwiększenia braku bezpieczeństwa żywnościowego w skali lokalnej.
Zidentyfikowane główne czynniki ryzyka
Zboża będą gotowe do zbiorów w czerwcu. Nie wiadomo, czy rolnicy na Ukrainie zdołają je zebrać i dostarczyć na rynek. Masowe przesiedlenia ludności spowodowały zmniejszenie liczby robotników rolnych i pracowników gospodarstw. Dostęp do pól uprawnych będzie utrudniony. Hodowla zwierząt gospodarskich i drobiu oraz produkcja warzyw i owoców również będą ograniczone.
Zamknięto ukraińskie porty nad Morzem Czarnym. Nawet jeśli infrastruktura transportu lądowego pozostanie nienaruszona, transport zboża koleją będzie niemożliwy ze względu na brak sprawnego systemu kolejowego. Statki nadal mogą przepływać przez Cieśninę Turecką, krytyczny punkt w wymianie handlowej, przez który przepływa duża ilość pszenicy i kukurydzy. Rosnące składki ubezpieczeniowe w regionie Morza Czarnego zwiększyłyby i tak już wysokie koszty transportu morskiego, potęgując koszty importu żywności. Nie wiadomo też, czy magazyny i zakłady przetwórcze pozostaną nienaruszone i czy będzie w nich personel.
Rosyjskie porty nad Morzem Czarnym są na razie otwarte i w najbliższym czasie nie przewiduje się większych zakłóceń w produkcji rolnej. Jednak sankcje finansowe przeciwko Rosji spowodowały znaczną deprecjację, która, jeśli będzie się utrzymywać, może osłabić wydajność i wzrost, a w rezultacie jeszcze bardziej podnieść koszty produkcji rolnej.
Rosja jest głównym graczem na światowym rynku energetycznym - odpowiada za 18% światowego eksportu węgla, 11% ropy i 10% gazu. Rolnictwo wymaga energii w postaci paliw, gazu, energii elektrycznej, a także nawozów, pestycydów i smarów. Produkcja składników pasz również wymaga energii. Obecny konflikt spowodował gwałtowny wzrost cen energii, co ma negatywne skutki dla sektora rolniczego.
Pszenica jest podstawowym pożywieniem dla ponad 35% ludności świata, a obecny konflikt może spowodować nagłe i gwałtowne zmniejszenie eksportu pszenicy zarówno z Rosji, jak i z Ukrainy. Nadal nie wiadomo, czy inni eksporterzy będą w stanie wypełnić tę lukę. Zapasy pszenicy w Kanadzie są już na niskim poziomie, a eksport ze Stanów Zjednoczonych, Argentyny i innych krajów prawdopodobnie zostanie ograniczony, gdyż rządy będą starały się zapewnić podaż krajową.
Kraje uzależnione od importu pszenicy prawdopodobnie zwiększą jego poziom, co dodatkowo zwiększy presję na dostawy globalne. Egipt, Turcja, Bangladesz i Iran są największymi importerami pszenicy na świecie, kupując ponad 60% swojej pszenicy od Rosji i Ukrainy, a wszystkie te kraje mają niedostatki importowe. Liban, Tunezja, Jemen, Libia i Pakistan również w znacznym stopniu polegają na dostawach pszenicy z tych dwóch krajów. Światowy handel kukurydzą prawdopodobnie zmniejszy się ze względu na oczekiwania, że straty w eksporcie z Ukrainy nie zostaną uzupełnione przez innych eksporterów oraz z powodu wysokich cen.
Perspektywy eksportu oleju słonecznikowego i innych olejów alternatywnych również pozostają niepewne. Główni importerzy oleju słonecznikowego, w tym Indie, Unia Europejska, Chiny, Iran i Turcja, muszą znaleźć innych dostawców lub inne oleje roślinne, co może mieć wpływ na przykład na olej palmowy, sojowy i rzepakowy.
11 marca, 2022/ FAO.
https://www.fao.org/
