Artykuły - Zdrowie świń

Opisany przypadek dotyczy przebiegu i zwalczania zakażenia Actinobacillus pleuropneumoniae (APP) na fermie o cyklu zamkniętym do jakiego doszło w latach 1990-tych.

Nie tylko hemolityczne szczepy E. coli są chorobotwórcze. Ponadto, hemolityczne szczepy E. coli na ogół nie posiadają istotnych genów fimbrialnych i toksyczności.

Identyczność wirusa uodparniającego i zakażającego jest najlepsza ponieważ nie dojdzie do replikacji drobnoustroju i uszkodzenia tkanek, siewstwa i objawów klinicznych. Jeśli wirus zakażający jest podobny do uodparniającego, częściowa odporność krzyżowa pozwala na redukcję infekcji do 2-4 dni.

Zakażenia wirusem PRRS można uznać za powszechne na terenach o wysokim zagęszczeniu hodowli świń, w takich przypadkach częsty jest pogląd, że bioasekuracja niewiele może pomóc. Jednak odpowiednie środki bioasekuracji muszą być wprowadzone aby zapobiec wprowadzaniu nowych szczepów wirusa.

Obecnie niemal wszyscy dostawcy zwierząt remontowych stada podstawowego w Ameryce Północnej mają status wolnych od  M.hyo.

W zakażeniach mieszanych PRRSV/PCV2 konsekwencje są gorsze gdy zakażenie PRRSV występuje przed lub jednocześnie z zakażeniem PCV2 w porównaniu do sytuacji, gdy ta kolejność jest odwrócona. Ten artykuł dowodzi, że ma to znaczenie przynajmniej w badaniach "in vitro", w odniesieniu do zespołu oddechowego świń.

Stosunkowo wysoki odsetek prosiąt w sektorze porodowym może być zakażony wirusem grypy w pierwszych tygodniach życia co wskazuje na niedostateczną ochronę przez przeciwciała siarowe.

Ponieważ zdecydowana większość gospodarstw jest endemicznie zakażonych M. hyopneumoniae, środki kontrolii stosowane wobec PRRS powinny obejmować także zwalczanie M. hyopneumoniae.

Każdorazowo, wstępne rozpoznanie kliniczne powinno byc potwierdzone wykryciem PRRSV (zakaźny wirus, wirusowe antygeny i/lub wirusowe RNA) u chorych świń przy użyciu metod laboratoryjnych.

Szacowane straty związane z samą M.hyopneumoniae tylko i M. hyopneumoniae w połączeniu z PRRSV były jednymi z czterech wyzwań zdrowotnych z najwyższą średnią szacowanej straty dla wszystkich świń w badanej populacji.

Straty związane ze zmniejszonych przyrostów wyniosły 13,1 € i 7,5 €/świnię w 21 tygodniu życia, odpowiednio u świń wysoko i średnio dodatnich w qPCR kierunku PCV2.

Poodsadzeniowa kolibakterioza i choroba obrzękowa jest powrzechnie występującym zakażeniem wśród świń na całym świecie - szczepy E.coli wydają się być "stałym bywalcem" większości ferm trzody chlewnej, więc ich eliminacja nie jest aktualnie możliwa. Szczepienia loch lub loszek szczepionką ETEC nie chroni odsadzonych świń przed infekcją.

Na obszarach o dużym zagęszczeniu trzody chlewnej, duża część gospodarstw jest endemicznie zainfekowana. W takiej sytuacji, grupą najwyższego ryzyka są loszki.

Podejrzenie że wirusy PRRSV, PCV2 i SIV występują powszechnie na fermach zostało potwierdzone wysokim poziomem seroprewalencji.

W prezentowanych badaniach koszty związane z występowaniem PRRS określono na od 17 do 185 Euro w przeliczeniu na lochę

Próbki muszą być pobierane i badane pod kątem wszystkich możliwych czynników mogących powodować biegunkę.

Artykuł ten koncentruje się na niektórych objawach klinicznych towarzyszących zakażeniom E. coli: kolibacillozie noworodków, biegunce poodsadzeniowej i chorobie obrzękowej.

Ekologia zakażeń wirusem grypy u świń uległa zmianie na skutek mutacji i reasortacji w genomie drobnoustroju, co pociągnęło za sobą rozwój nowych metod i sposobów diagnostyki grypy.

Od 200 do 2007 roku z sukcesem zrealizowano program eradykacji PRRSV w Chile. W październiku 2013 doszło do zawleczenia wirusa do dużych ferm.

W komercyjnych fermach świń krążą różne warianty PCV2. W jaki sposób oporność poszczepienna może wpływać na ewolucję PCV2?

Idealna próbą do diagnostyki patogenów jelitowych są żywe prosięta.

Wezwano nas z powodu stwierdzenia przypadków nagłych padnięć w kilku tuczarniach jednego systemu produkcyjnego.

Analiza dotychczasowych przypadków ASF w Polsce (19 przypadków u dzików i 2 u świń, w 4 gminach) wskazuje, że przebieg zakażenia u dzików ma charakter enzootyczny a nie epizootyczny.

Do osiągnięcia zadowalających wyników w zwalczaniu HP-PRRS jest jeszcze daleka droga a pomóc mogą w tym regionalne programy zwalczania i eradykacji PRRS w Chinach i innych krajach azjatyckich. Rozwój nowych, skuteczniejszych i bezpiecznych szczepionek przeciw PRRSV musi brać pod uwagę olbrzymią i stale rosnącą zmienność genetyczną i antygenową tego wirusa.