Streszczenia - Zdrowie świń

Stwierdzono, że dziki są rezerwuarem wysoce zjadliwego klonu hybrydowej Shiga- toksycznej i enterotoksynogennej Escherichia coli, odpowiedzialnej za chorobę obrzękową.

Wyniki sekwencjonowania sugerują, że reprezentuje to pojawienie się nowego wariantu w Linii 1C, odmiennego od tego, który krążył wcześniej.

Zbadano termostabilność liofilizowanych preparatów żywych szczepionek przeciwko CSFV.

Wirus ASF został szeroko rozpowszechniony, przy czym częstotliwość jego wykrywania ulegała jedynie niewielkim zmianom w miarę produkcji kolejnych partii paszy.

Jest to pierwsze doniesienie o występowaniu RVH na fermach trzody chlewnej w Europie wraz z jego charakterystyką za pomocą sekwencjonowania pełnego genomu.

Pojawienie się mniej zjadliwych naturalnych mutantów stwarza większe trudności we wczesnej diagnozie ASF i stwarza nowe wyzwania dla kontroli ASFV.

Obecność Salmonelli u świń chowanych na wolnym wybiegu jest bezpośrednio związana z dostępną naturalną roślinnością, determinującą skład mikrobioty jelitowej.

Kandydat na szczepionkę ASFV-G-ΔI177L jest zdolny do indukowania ochrony przed zjadliwymi wietnamskimi szczepami terenowymi ASFV.

Zastąpienie środków przeciwdrobnoustrojowych szczepem Ligilactobacillus salivarius doprowadziło do pozytywnych zmian mikrobiologicznych i biochemicznych w środowisku jelitowym.

Badanie to wykazuje obecność zjadliwych szczepów L. monocytogenes o potencjale wirulentnym u świń, co ma cenne implikacje w medycynie weterynaryjnej i bezpieczeństwie żywności.

Stabilność zakaźnego ASFV jest bardzo niska w kwaśnych glebach leśnych, ale raczej wysoka w glebach piaszczystych.

Ocena i porównanie, który typ próbki: jądra, ogony czy chusteczki do przecierania wymion miały najwyższą czułość przy określaniu statusu PRRSv miotu w porównaniu z surowicą.

Wyniki sugerują, że genetyczna selekcja odpowiedzi przeciwciał u loch komercyjnych jest możliwa, ale z różnym skutkiem.

Średniołańcuchowe kwasy tłuszczowe i monolaurynian glicerolu hamują ASFv w warunkach płynnych.

Badanie dotyczące ochrony heterologicznej między japońskimi izolatami PRRSV typu 1 i 2.

Wczesny rozwój potomstwa loszek może być opóźniony w porównaniu z potomstwem loch, a niektóre różnice anatomiczne występują również przy odsadzaniu.

Genetyczne determinanty zakażenia zidentyfikowane w tej pracy przyczyniają się do nowych informacji na temat patogenezy S. suis i mogą służyć jako cele dla nowych szczepionek lub leków przeciwdrobnoustrojowych.

Metody opracowane w ramach tego badania otwierają możliwości dalszych badań przenoszenia drogą powietrzną i ryzyka wprowadzenia wirusa do gospodarstw, przyczyniając się do zwalczania chorób świń.

Po zindywidualizowanym wdrożeniu środków alternatywnych można było osiągnąć znaczne zmniejszenie stosowania środków przeciwdrobnoustrojowych w produkcji trzody chlewnej bez narażania zdrowia zwierząt.

Przeszczepianie mikrobioty kałowej od guźców do świń zapewnia częściową ochronę przed atenuowanymi szczepami ASFV.

Ryzyko przeniesienia ASFV przez zanieczyszczone uprawy jest najprawdopodobniej niskie, jeśli są one inkubowane przez co najmniej 2 godziny w temperaturze pokojowej.

Monitoring bioaerozolów może być skutecznym nieinwazyjnym podejściem do nadzoru, umożliwiającym szybkie uzyskanie i przekazanie danych na temat wielu patogenów z powrotem do zainteresowanych stron.

Niewystarczająca ochrona laktogenna u loszek odgrywa kluczową rolę w rozwoju i zwiększeniu częstości występowania klinicznej choroby rotawirusowej C.

Senecavirus A (SVA) jest jedynym przedstawicielem rodzaju Senecavirus z rodziny Picornaviridae. Przedstawiono pełną sekwencję genomu szczepu SVA GX2018-92 składającą się z 7 280 nukleotydów.